MEELZE: Ongenode zomergasten: Huis-, tuin- en keukendieren

MEELZE heet de maandelijkse column van Mariette Elzenga uit Muntendam. En is een vervolg op haar zomercolumns van vorig jaar. Die gingen over zaken die zich in of om haar huis afspeelden. Ze vielen in de smaak, de reacties waren bijzonder positief. Vandaag beschrijft Mariette Elzenga de huis-, tuin- en keukendieren die zich deze zomer hebben opgehouden in en om haar huis.

Wij hebben in en rond ons huis geen zelfgekozen dieren zoals honden, katten, schapen, geiten of ganzen. En de kippen moesten, zoals u weet, noodgedwongen de tuin verlaten. Al onze dieren zijn ongenode zomergasten. Het voordeel is dat je niet 3 keer per dag de hond hoeft uit te laten, geen kattenbakken hoeft schoon te maken of een oppas hoeft te zoeken als je een poosje niet thuis bent.

Verrassingen

Ongenode gasten kunnen voor verrassingen zorgen en zijn soms welkom en soms ook helemaal niet. Soms mogen ze blijven en soms moeten ze geruimd worden. Ze komen alleen, met zijn vieren of in hele hordes tegelijk. Vooral die hordes zijn irritant en vragen om harde maatregelen. Maar ook die ene mug in je slaapkamer is een lastpak, die eigenlijk dood moet.

Eigen behandeling

In huis hebben we een grote soortenrijkdom: muizen, spinnen, vliegen, mieren, lieveheersbeestjes, muggen, fruitvliegjes en ander gespuis. Ze krijgen allemaal een eigen behandeling. Muizen mogen blijven, als ze niet met te veel zijn en als ze niet aan de draadjes of kleren gaan knagen. Dan krijgen ze korreltjes. Spinnen zijn ook een vrij lang leven beschoren. Ik ben niet zo'n poetser en bovendien vangen ze veel klein grut in hun web. Als de draden echt in de soep gaan hangen, ga ik met de plumeau door het huis. Vliegen en muggen worden gemept, mieren worden gespoten en lieveheersbeestjes vind je meestal dood in de vensterbank. Fruitvliegjes dwingen tot hygiëne. Gewoon alles op tijd weggooien. Verder is er geen kruid tegen gewassen.

Beestenboel

De beestenboel buiten vraagt weer een hele andere aanpak. Ook daar worden de vliegen en muggen gemept, maar de meeste zijn lief of leuk of niet lastig. Zoals vlinders en hommels die massaal genieten van de vlinderstruik. Waterjuffers en libelles die boven de vijver zweven. Kwakende kikkers die je het hele voorjaar uit de slaap houden met hun concerten en daarna zorgen voor een groot nageslacht. Overal kom je van die kleine groene kikkertjes tegen. Ze mogen blijven leven, maar zijn hun leven niet zeker. Ze lopen een groot risico dat je ze vertrapt. En anders komt de reiger wel even langs.

Naaktslakken

Deze zomer was er een ware invasie van naaktslakken. Ze hebben hun uiterlijk niet mee en zijn ook volstrekt niet aaibaar. Integendeel ze zijn glibberig en slijmerig. Bovendien eten ze alle jonge plantjes op met als gevolg dat je telkens opnieuw bonen en sla moet zaaien en dat er van de koolplanten niets is overgebleven. Geen boerenkool en spruiten deze winter. Uitroeien is lastig. Emmers vol vangen en aan de waterkant weggooien kan, maar ik geloof dat ze in hun eigen tempo weer terugkomen. Een even grote explosie was er van rupsen van het Jacobskruiskruid. Persoonlijk heb ik daar geen last van, maar van de planten zelf zijn alleen de kale stengels overgebleven. Die rupsen worden prachtige vuurrode vlindertjes. Merkwaardig is dat ik die vlinders nooit massaal zie, hoewel het nachtvlinders zijn die ook overdag actief zijn. Ik zie er hoogstens 1 of 2 in het vroege voorjaar.

Haas en egel

Als eenlingen hadden we dit jaar de haas en de egel. De haas kwam een paar keer per dag het gras afstruinen en de egel stak ook iedere avond op dezelfde plek het grasveld over, verdween een poosje in de brandnetels en kwam dan weer terug. Ze waren er nooit tegelijkertijd.

Vogels

En natuurlijk zijn er altijd de vogels. De mussen lijken helaas vertrokken, maar de roodborst, de gekraagde roodstraat, het puttertje, de kwikstraatjes, de vinken, de merels en de mezen zijn er nog. Het is dus meestal genieten van 'al wat leeft en groeit ons altijd weer boeit', om met Fop I. Brouwer te spreken.

Verlangen

In de winter zijn de meeste lastpakken weer verdwenen en ga je stiekem verlangen naar een hond of een kat.