MEELZE: Mariette Elzenga geniet van prima wandelweer in Bella Italië

MEELZE is de column van Mariette Elzenga uit Muntendam. Sinds de zomer van 2015 schrijft Elzenga maandelijks over van alles en nog wat, wat ze meemaakt in haar omgeving en wat haar zoal bezighoudt. Zo herkenbaar. Deze keer schrijft Mariette Elzenga over haar verblijf in Italië. Dat deed ze september vorig jaar ook. Vandaag dus aflevering 2 van Bella Italia. Daar waar het heerlijk wandelen is.

Vorig jaar was het zo lang koud dat ik hevig verlangde naar de zon en de warmte. Ik reisde af naar Italië en kreeg daar twee weken lang 40 graden. Daar warm je goed van op. Maar van wandelen komt dan niks terecht. Het was het Bella Italia van het onthaasten.

Koelte

Dit jaar was het in mei zo warm dat ik verlangde naar wat meer koelte. Dan was Italië weer een goede keus, want in Zuid-Europa was het een stuk minder warm dan hier. Dus weer twee weken die kant op. Het was er inderdaad zeer aangenaam, terwijl in Nederland de mussen nog steeds van het dak vielen. Nooit warmer dan 24 graden en een niet te felle zon. Prima wandelweer dus.

Hamstring

Dat deden we dan ook volop. Zo volop dat ik nu met een overbelaste hamstring zit en de mobiliteit behoorlijk beperkt is. Dat kwam vooral door de steile stenen trappen die je op of af moest om een dorp te verlaten of binnen te komen. Voor minder dan 900 treden doen ze het daar niet in de Cinque Terre. En dat soms drie keer per dag. Voor mijn knieën is dat funest. Het Bella Italia van het harde werken. Het waren ook trappen van steen en wolken, de titel van een boek van John Daisne. Als de luchten laag waren, zaten de toppen in de mist en de wolken.

Wijngaarden

Eenmaal boven was het prachtig! Je liep dan 300 of 400 meter boven de zee over de flank van de berg met prachtige uitzichten op het dorp dat je net verlaten had en op het dorp waar je naar toe ging. Door het bos of door de wijngaarden met een weelderige plantengroei. Over mooie op een neer gaande paadjes, lekker klimmen en klauteren en geen trappen. In de dorpjes dronk je in de plaatselijke bar een cappuccino voor 1.10 euro. Mannen drinken een glas wijn en zitten te kaarten. Ze schreeuwen zo hard dat je denkt dat ze ruzie hebben. Dat blijkt niet zo te zijn. Dat heet enthousiasme.

Pasta

‘s Avonds genieten van een glas wijn, een vol bord pasta of andere heerlijkheden. Een beetje stijf de trappen in het hotel op en af, goed slapen en de volgende dag weer verder.

Trein

Ik kan u trouwens aanraden om met de trein te gaan. Je bent binnen 24 uur van Zuidbroek in Genua. Je kunt lekker lezen, zo nu en dan je benen strekken en genieten van het prachtige uitzicht. En natuurlijk is het beter voor je voetafdruk dan vliegen. Het stuk tussen Bazel en Milaan is geweldig. Je passeert alle grote meren - Vierwoudstrekenmeer, het meer van Lugano en het Comomeer -, je ziet de hoge, besneeuwde Alpenreuzen en je rijdt met 130 kilometer per uur door de Gotthardtunnel.

Thuis

Thuis moesten we behoorlijk wennen aan de Schaapscheerderskou, 16 graden is te koud. Gelukkig zijn de tropische temperaturen onderweg. In ieder geval blijven wij voorlopig thuis.