MEELZE: Kinderen de lusten, moeders de lasten van huisdieren

MEELZE heet de maandelijkse column van Mariette Elzenga uit Muntendam. En is een vervolg op haar zomercolumns van vorig jaar. Die gingen over zaken die zich in of om haar huis afspeelden. Ze vielen in de smaak, de reacties waren bijzonder positief. Morgen is het Werelddierendag. Elzenga beschrijft hieronder, wederom op fraaie wijze, hoe zo'n dag er vroeger aan toe ging bij haar thuis. 

Morgen is het Werelddierendag, een dag om extra aandacht te schenken aan dieren. De eerste was in 1930 en was een eerbetoon aan Franciscus van Assisi. De datum van 4 oktober werd gekozen, omdat zijn lichaam op die dag in processie naar de kerk in Assisi gebracht werd. Maar evenals Moederdag, in 1925 begonnen ter ere van het moederschap, is dierendag langzamerhand vercommercialiseerd en gedevalueerd, omdat het elke dag wel een dag voor iets nobels is.

Lusten en lasten

Moeders draaien bijna altijd op voor de zorg van de dieren. Kinderen hebben de lusten en moeders ook vooral de lasten. Tenminste bij ons thuis was dat wel het geval. Heel wat dieren kwamen ons huis of onze tuin binnen, maar werden niet vervangen als ze dood gingen. Behalve de honden. Dat waren altijd Airdale terriërs en heetten altijd Kyra. De eerste kwam op de vierde verjaardag van mijn zusje.

Knuffelbeest

Ze wilde graag een 'levendige' hond. Hiermee bedoelde ze een echte, levende hond en niet zo’n knuffelbeest, dat je nu op dierendag aan je kat of hond of cavia kunt geven. Als er een Kyra dood ging, waren we verdrietig, maar al snel was er een nieuwe Kyra, een pup die onze harten stal en de oude deed vergeten. Ze werden allemaal begraven in de tuin met een handdoek over hun kop, omdat ze anders zand in de ogen kregen.

Uitlaten

Mijn moeder voedde ze streng op en mijn vader, mijn zusje en ik verwenden ze en waren elke dag lief voor ze. Uitlaten lieten we ook aan mam over, maar dat vond ze geen straf. Ik wandelde ook wel eens met een jong hondje en kwam dan met dat beest in de armen weer thuis, omdat ik dacht die hij moe was. Eén Kyra mocht moeder worden, ze kreeg 8 zwarte kindertjes en toen hadden 2 moeders het heel erg druk.

Bokkenwagen

We hadden ook eenden, die in een oude badkuip in de tuin dobberden en hele grote eieren legden, die goed te eten waren. En kippen natuurlijk, die een mooi hok en een grote uitloop hadden. Behalve zorgen dat ze te eten en te drinken hadden, had je daar niet zoveel omkijken naar. Bijzonder was Kees, een geit die voor een prachtige bokkenwagen liep met mijn zusje op de bok. Dat mennen zat er al vroeg in bij haar. Later zou ze een groot tuigpaardenrijdster worden en het tot Nederlands kampioene schoppen.

Aldemaro

Paarden waren haar grote passie en haar eerste paard heette Aldemaro naar haar vakantievriendje in Italië. Ik had en heb het niet zo op paarden, ben bang voor ze, ze zijn zo groot. Bovendien ging een paard op mijn voet staan toen ik 5 was. Volgens mijn moeder was er niets aan de hand en huilde ik vooral, omdat mijn mooie schoen vies geworden was. Voor mij was het een traumatische ervaring en sindsdien blijf ik op eerbiedige afstand van paarden.

Mouw

Cavia’s, konijnen en hamsters waren kleiner en liever. Die kon je gewoon door je mouw laten lopen en op je schouder zetten en aaien. Maar je moest ze wel eten geven en zorgen dat ze zich niet dood liepen in zo’n molentje. Op de slaapkamer van mijn zusje en mij stond een tropisch aquarium met neonvisjes, tetra’s, black mollies en maanvissen. Gezellig en rustgevend, dan had je geen nachtlampje nodig. Het aquarium moest wel op tijd schoon, en ook stak de hoeveelheid voer, warmte en licht nogal nauw. Vaak dreven er dode visjes aan de oppervlakte.

Papier-maché

Mijn moeder had het er maar druk mee. Op Moederdag kreeg ze dan als dank een op handwerkles zelf gemaakt speldenkussen, een van papier-maché gemaakt hart, een beschilderd jampotje met bloemen en andere goed bedoelde rotzooi.

Boeket bloemen

Toen wij naar de middelbare school gingen, was het gebeurd met de moederdagcadeaus en hadden we alleen nog een Kyra. Wij hadden echter geen Moederdag of dierendag nodig om aan te geven dat we ze lief vonden. Mijn moeder gaf de hond natuurlijk wel iets extra lekkers op dierendag. En wij plukten een boeket bloemen voor Moederdag.