Mariette Elzenga (voorheen MEELZE): Over egels en eenden

Mariette Elzenga uit Muntendam had 5 jaar lang - van september 2015 tot oktober 2020 - de maandelijkse column MEELZE op deze site. Ze schreef over van alles en nog wat wat ze meemaakte in haar omgeving en wat haar zoal bezighield. Voor velen zo herkenbaar. Op 1 oktober 2020 werd haar laatste bijdrage geplaatst. "Ik vond het leuk om te doen en ik hoop dat u het leuk vond om te lezen", zei ze 2 jaar geleden.

Vandaag komt ze (eenmalig?) terug met een bijdrage over egels en eenden.

Zwangere egel

Een gortdroge zomer, het gras is bruin, de bieten hangen slap, maar de bramen groeien gewoon door. Snoeien dan maar. Tijdens die actie stuit ik op een bult bladeren, waar gegrom uit kwam. De wolf? Een steenmarter? Nee, het blijkt een zwangere egel. ’s Avonds ligt ze breeduit in de deuropening. Een paar weken later scharrelen 3 baby-egels door het gras. De droogte zorgt er ook voor dat de wormen diep in de grond zitten en er weinig insecten en slakken zijn. Weinig egelvoer dus of moeilijk bereikbaar. Bijvoeren met kattenbrokjes met veel vlees en natuurlijk voldoende water. De kattenbrokjes gaan erin als koek. Het schoteltje is iedere dag leeg en hopelijk in egelbuikjes terecht gekomen en niet gejat door de buurkat.

Baby-egel

Iedere dag scharrelt een baby-egel over het grasveld op zoek naar echt lekker eten. Het snoetje verdwijnt zo nu en dan ver in grond en komt al kauwend weer omhoog. Ze is er gewoon overdag, honger denk ik dan. Ik lees ook dat de egelopvang overvol is met uitgehongerde egels. En dat veel egels overreden worden, juist omdat ze overdag op pad gaan. Verdrietig. Hopelijk hebben ze op onze opvangplek voldoende te eten en te drinken.

Wegloopeenden

Sinds een week bieden we ook onderdak een 4 loopeenden. Op een zondagmiddag lagen ze voor op het grasveld. Ik had geen idee wat het waren. Maar de buurtapp loste het raadsel op: het waren de loopeenden van de buren. Die waren ontsnapt uit hun vijver. Wegloopeenden dus. Ze hebben het zeer naar de zin in onze sloot, die ook nog voldoende kroos heeft. Ze hebben zich een plateautje aan de wallenkant gemaakt. Ze zijn zeer mensgericht en als je in de buurt komt, beginnen ze gakken, komen het water uit en lopen achter je aan. Voor je het weet, staan ze in de keuken. We hebben met de buren afgesproken dat ze mogen blijven tot het hek om de vijver gerepareerd is en ze niet meer kunnen ontsnappen. Het is natuurlijk de vraag of ze wel terug willen.

Klein geluk

Wij genieten erg van dat dierenspul in deze boze en droge en bizarre wereld.

Eerder bericht: hColumn MEELZE van Mariette Elzenga stopt (voorlopig) na 5 jaar