Veteraan Henk Haze: De kameraad is ontzettend belangrijk

Stichting Veteranen Midden-Groningen houdt zaterdag 2 september haar Veteranendag. Die is nabij het nabij het Huis van Cultuur en Bestuur in Hoogezand. Veteranensecretaris Geanne Kruize uit Meeden zet in de aanloop daar naar toe 2 veteranen inde schijnwerpers. Na Gert Holtjer uit Harkstede tekent Kruize nu het verhaal op van de 82-jarige veteraan Henk Haze uit Hoogezand.

Wie bent u, waar woont u en wat houdt u dagelijks bezig? 

"Ik ben Henk Haze, 82 jaar, woon in Hoogezand met mijn vrouw Jannie en geniet van de 'ouwe' dag. We volgen de sport, de politiek en lezen veel. Verder tennis ik vaak en graag, met mijn tennisvrienden, the old boys." 

Waar bent u naar toe geweest om uw land te dienen? 

"Ik ben in 1962 uitgezonden naar Nieuw-Guinea met als standplaats Biak. We vertrokken op 4 mei vanuit Appingedam, waar de 928e Afdeling Lichte Luchtdoelartillerie was gehuisvest en zaten 41 dagen op de ss Waterman. De reis ging via Curaçao, het Panamakanaal en Pearl Harbour (Hawaii). Bij aankomst op Biak was er weinig geregeld. De dreiging vanuit Indonesië werd met de dag groter, hetgeen uiteindelijk moest leiden tot een geplande aanval op Biak." 

"Indonesië beschikte over duizenden militairen die middels 54 landingsvaartuigen op het strand zouden worden gezet. Bovendien stonden Russische bommenwerpers klaar en beschikte men over duikboten. Deze operatie moest in 5 dagen worden geklaard, te beginnen 12 augustus. En wat hadden wij daar tegenover staan: helemaal niets. We zouden compleet zijn overvallen en in de pan zijn gehakt. Wij, maar zeker de Nederlandse regering, mogen Robert Kennedy op blote knieën bedanken dat hij, op die bewuste dag, onder druk van Amerika, Nieuw-Guinea zonder bloedverlies aan Indonesië heeft 'weggeven'. Met een Super Constellation van de KLM kwamen we 6 oktober terug via de Filippijnen, Thailand, India en Libanon. Al met al ben ik rond de wereld gekomen, een reis van 24.000 kilometer, met de boot via de west en middels het vliegtuig via de oost terug. Dat kan niet iedereen zeggen. Maar o, wat was het kantje boord."   

Wat heeft u doen besluiten om voor uw dienstplicht op uitzending te gaan? 

"Er was in die tijd nog een dienstplicht. Je had geen keus. Weigeren betekende een gevangenisstraf van 2 jaar."   

Hoe reageerde de familie op uw besluit? 

"Die was natuurlijk niet blij. Met name mijn moeder heeft er erg onder geleden. Vergeet niet dat ik nog maar 20 jaar was en dat we wel in een oorlogssituatie zaten."  

Zou u dezelfde keuze maken met de kennis/ervaring van nu en waarom? 

"Dat is moeilijk te zeggen, maar met de kennis van nu zou ik zeker niet doen. De Nederlandse regering heeft indertijd een geweldig risico genomen. Er zijn toen wel 100.000 soldaten naar Nieuw-Guinea gestuurd, zonder goede voorlichting, zonder een goede (tropische) opleiding, terwijl ze wist dat het Indonesische leger uitermate professioneel was uitgerust."  

Wat is de grootste verandering toen u terugkeerde van uw missie? 

"De terugkeer was allerhartelijkst. Maar na verloop van tijd wordt de diensttijd naar de achtergrond verdrongen en begint het normale leven weer zijn gang te krijgen. Pas op latere leeftijd komen de herinneringen terug en dat heeft er ook toe gebracht dat we jarenlang een reünie hebben gehouden van de 928e Afd. Lt. Lua. Die werd meestal gehouden in Bronbeek in Arnhem. Maar ook daarmee zijn we kortgeleden gestopt gezien de steeds afnemende deelname. Ja, we worden oud, we zijn langzamerhand de laatsten der Mohikanen."   

Wat is u het meest bijgebleven van uw tijd in uitzendgebied? 

"De kameraadschap en het solidair zijn is ontzettend belangrijk. Het 'bokkie' voor elkaar staan."  

Wat wilt meegeven aan de jonge militair die nu voor het eerst op uitzending gaat? 

"Ga vooral niet de held uithangen, bereid je goed voor en kijk welke risico's je kunt verwachten. En zorg goed voor de achterblijvers."

Wat wil u de mensen in het algemeen meegeven naar aanleiding van uw ervaringen? 

"Neem niet alles voor zoete koek aan. Gebruik je verstand, maar heb wel respect voor ieder ander."

Gert Holtjer

Klik HIER en lees het verhaal van veteraan Gert Holtjer: Volwassen geworden tijdens uitzending.