Rij wachtenden snuift op dorpsplein geur op van vers gebakken oliebollen

De geur van vers gebakken oliebollen is de titel van het gedicht dat Nathan Schorer (1992, Dordrecht) vorig jaar schreef. De rij wachtenden voor de oliebollenkraam op dorpsplein Aan 't Wotter in Zuidbroek heeft vanmiddag ongetwijfeld de geur van vers gebakken oliebollen op mogen snuiven. Een oliebol, appelflap of spekkedikken, ze horen allemaal bij de laatste dag van het jaar. Het gedicht van Nathan Schorer is hieronder te lezen.

De geur van vers gebakken oliebollen

de geur van vers gebakken oliebollen
dat geurt naar toen, naar vroeger
naar het kleine kind van toen
naar het huis van opa en oma

de geur van vers gebakken oliebollen
dat brengt me terug naar het land
van sneeuw en ijs, sneeuwballen en schaatsen
met de zussen en ons ma

nog een dik paar uur wachten
dan zeggen we het oude jaar vaarwel
nog even en we zijn weer januari
een nieuwe tijd breekt aan, zie je wel?

de geur van vers gebakken oliebollen
dat geurt naar de oliebollenkraampjes
vol oliebollen en appelflappen
en naar de winterse nachten

de geur van vers gebakken oliebollen
dat brengt me terug naar vroeger
naar de straten van sneeuw
en naar de ijzige nachten

nog een dik paar uur wachten
dan zeggen we het oude jaar vaarwel
nog even en we zijn weer januari
hou je ogen open want het is gauw twaalf uur…
dat gebeurt heel snel!

Tekst: Nathan Schorer, 2013