Zomercolumn van Muntendamse Mariette Elzenga: wespen

Mariette Elzenga uit Muntendam schrijft deze zomer 'gastcolumns'. Die gaan over van alles en nog wat wat zich in of om het huis afspeelt. Vandaag heeft Elzenga het, in haar zesde bijdrage, over wespen. Ze wordt door een wesp geprikt in haar knie. En wat er daarna gebeurt, beschrijft Elzenga op fraaie wijze in haar column. Een wesp is een gevoelig diertje, maar dat is zij kennelijk ook.

Het is een vreemd wespenjaar. In april dachten de deskundigen dat het vanwege het droge voorjaar een goed wespenjaar zou worden. In juni dachten ze daar anders over. Door de zware onweersbuien zouden de 'werksters' massaal dood gegaan zijn. De overlevers zouden klein maar agressief zijn en  begin juli al heel erg lastig worden. Gevoelige beestjes!

Ik ontdekte een wespennest in het gras in de achtertuin. Daar kon je goed met een boog omheen lopen zonder aangevallen te worden. Geen reden om het uit te roeien. Maar ze eten wel al je rode bessen op. Een week geleden zagen we echter een tweede nest onder het slaapkamerraam en vlakbij het terras. Dat kwam wel erg dichtbij en moest toch maar weg. Er kwam een bestrijder die er in een paar seconden voor 50 euro spul inspoot en na een paar dagen zou er geen wesp meer te bekennen zijn.

Kennelijk was er eentje ontsnapt aan het gif. Hij zat al een paar dagen te klieren en wist een duik in de witte wijn te overleven, omdat ik hem redde. Een beetje groggy vloog hij weg. Toch was ie mij niet dankbaar. Een dag later prikte hij mij in mijn knie. Ik haalde er een angeltje uit, hoewel wespen geen angel schijnen te hebben, zoals bijen, en dus ook vaker kunnen prikken. Het bijzondere was dat ik 5 minuten na de steek over mijn hele lijf jeuk kreeg en onder de bultjes en rode strepen zat. Het leek wel of ik in de brandnetels was gevallen. Nu had ik ook wel brandnetels uitgeroeid in de tuin, maar toe waren alleen de armen en benen bloot, en daar zaten geen bultjes.

Gek werd ik ervan. Onder een lauwe douche spoelde ik stof en zweet van me af. En tot mijn grote verwondering verdwenen de bulten en de jeuk na 2 uur.

De knie bleef nog wel dik en zoals dat gaat met wespenbeten zakte de bult langzaam maar zeker naar beneden en verliet via de kuit en de enkel na een week mijn lichaam.

Snappen doe ik het niet. Ik wist wel dat je allergisch kunt zijn voor een wespensteek. Zo erg zelfs dat je in shock kunt raken. Ik ben er dus nog genadig afgekomen. Maar kennelijk ook een gevoelig type.